Om van te kotsen

Plot

RECENSIE

Fleur Gris is een jonge tiener wanneer de eetstoornis boulimia haar leven binnendringt. Haar thuissituatie is alles behalve ideaal, emotionele mishandeling door haar vader, ook tegenover haar moeder, is waarschijnlijk één van de oorzaken van haar eetstoornis. Zij was een perfectioniste en wou dan ook dat haar leven zonder problemen zou verlopen.

Zoals vele mensen in zo’n situatie zocht zij haar vlucht in andere zaken waarover ze dacht controle te kunnen hebben. Het begon met zichzelf snijden maar dit ging vrij snel over in eten, veel teveel eten. Doordat ze aankwam, zocht ze een manier om het eten weer snel kwijt te geraken en dat vond ze in het braken. Jarenlang at zij zichzelf de vernieling in, ook doordat de periodes van boulimia overgingen in periodes van anorexia waarbij ze zichzelf uithongerde. Haar gezondheid werd dan ook steeds slechter, niet alleen fysiek maar ook mentaal maakte het haar kapot.

Vele malen liet zij zich opnemen om van haar eetstoornis af te geraken, echter zonder resultaat. Ondertussen kreeg zij ook de diagnoses ‘borderline’, depressieve persoonlijkheid’ en ‘ADHD’ wat er ook toe bijdroeg dat deze opnames niet gemakkelijk verliepen en ze vaak even snel terug weg wilde uit de kliniek. Het was voor haar trouwens heel moeilijk om zich aan afspraken te houden. Om aan eten te komen ging ze ook stelen waardoor ze een paar keer in de cel belandde en dit op haar strafblad verscheen.

Toch slaagde Fleur erin om tussen het eten en braken door aan de universiteit te studeren. Ze behaalde zelfs haar diploma met hoge onderscheiding. Toch kon dit niet vermijden dat ze zelfmoordpogingen met medicatie ondernam omdat ze er niet meer wilde zijn.

Uiteindelijk is de zorg voor een oude niet-gesocialiseerde asielhond het begin van haar redding geweest. Zij moest voor deze hond zorgen waardoor haar eetstoornis op de achtergrond verdween. Ze had ook een hulpverlener die in haar geloofde en waar ze dag en nacht bij terecht kon en deze heeft haar er kunnen van overtuigen om te starten met lithium. Na een aarzelende start merkte zij toch vrij snel een verschil en dat heeft haar uit haar zware depressie gehaald.

Wat zeker ook bijgedragen heeft tot haar herstel is het feit dat ze kon toegeven aan haar seksuele geaardheid waardoor ze nu een vriendin heeft die haar meer structuur geeft in haar leven.

Fleur is nog aan het herstellen maar wil zich ook gaan inzetten als ervaringsdeskundige voor mensen met boulimie. Dit boek is daarbij een eerste stap want de meeste boeken over eetstoornissen belichten vooral anorexia. Toch kan boulimie en binge-eating ook dodelijk zijn en grote schade toebrengen aan het lichaam.

Het boek op zich geeft een heel duidelijk beeld van hoe het is om aan een eetstoornis te lijden. De schrijfster is heel open in haar verhaal en dit op alle aspecten. Mensen die aan boulimie lijden zullen zich heel zeker herkennen in haar verhaal maar voor anderen zal het misschien ongelooflijk zijn om te lezen welke hoeveelheden voedsel er in één keer opgegeten worden.
Dit kan de lezer misschien tegen gaan omdat het een constante is in het boek, het is een aaneenschakeling van eten en braken onderbroken door opnames. Dit wijst uiteraard op de ernst van de ziekte. Het is in ieder geval hoopgevend dat er een positief einde is aan haar verhaal. Ook al heb je zo diep gezeten als Fleur, je mag nooit de moed opgeven en moet blijven vechten !

Bespreking Marina