Hoe meer jij, hoe liever

Plot

RECENSIE

‘Hoe meer jij, hoe liever’ vertelt het verhaal van Paulien, een jonge vrouw die al jaren te kampen heeft met de eetstoornis ‘Anorexia’. Na jaren van therapie bij verschillende psychologen en opnames in een ‘gewoon’ ziekenhuis en op een gespecialiseerde afdeling voor eetstoornissen, zoekt zij hulp bij Isapower dat geleid wordt door iemand die zelf een eetstoornis gehad heeft en hersteld is.

Het idee om een boek te schrijven is er gekomen doordat ze al een dagboek bijhield waarin ze haar gedachten opschreef waardoor ze zelf meer inzicht kreeg in wat er zich diep vanbinnen in haar hoofd afspeelde. Het feit dat ze zelf psychologie studeerde heeft ook bijgedragen tot herkenning van haar ziekte.

In het boek komen naast Paulien zelf ook lotgenoten, hulpverleners en haar omgeving aan het woord. En op het einde worden er ook waardevolle tips gegeven.

Zoals kenmerkend is bij een eetstoornis is er een stemmetje in het hoofd dat de gedachten overneemt van de patiënt waaraan niet of moeilijk kan weerstaan worden. Paulien noemt dit haar saboteur en heeft deze gedachten in het vet gedrukt geschreven.
Op die manier kunnen de lezers zich meer inleven in haar verhaal en een eetstoornis. Want daar gaat het om bij een eetstoornis, mensen denken meestal dat het gaat om niet willen bijkomen, zichzelf te dik vinden, enz… terwijl dit eigenlijk niet klopt.
Een eetstoornis is een manier om te kunnen omgaan met moeilijke gebeurtenissen en thema’s, een coping mechanisme. En dat was ook bij Paulien het geval.

In het boek neemt Paulien de lezer mee in haar weg naar herstel, met vallen en opstaan. Het boek leest erg vlot met tussendoor ook dagboekfragmenten waar je als lezer meegezogen wordt in haar handelingen en gedachten. Daardoor wordt het ook persoonlijker en heb je het gevoel dat je het niet vanop een afstand mee volgt. Lotgenoten zullen hierdoor niet alleen steun en begrip vinden maar voor hun kan het verhaal van Paulien ook hoop bieden.

Persoonlijk vind ik het boek een aanrader zowel voor mensen die zelf nog met een eetstoornis worstelen als hun omgeving.
Vlot geschreven met een vleugje humor waardoor het allemaal wat gemoedelijker overkomt.

Bespreking Marina