Herstel van eetproblemen (anorexia)

Plot

RECENSIE

Peer van der Helm baseert zich voor dit boek op talloze interviews, onderzoek en ervaringen in de praktijk. Hij stelt een aantal pijnpunten aan de kaak van de zorgorganisatie (in Nederland) bij eetproblemen. Zo stelt hij meteen dat anorexia volgens hem geen ziekte is maar een copingmechanisme, ontstaan uit pijn en ervaren controle- en competentieverlies door (micro-)trauma, in combinatie met een hoge gevoeligheid. Deze stellingname is het startpunt om toe te lichten waarom het behandelen van eetproblemen een gepersonifieerde aanpak vergt en niet zozeer in een standaard protocol gegoten kan worden.

Hiermee signaleert hij een duidelijk pijnpunt in de hulpverlening. Hoewel ook de GGZ Zorgstandaard Eetstoornissen zelf aangeeft dat luisteren naar de behoeften van jongeren en hun netwerken de betere optie is, blijkt de zorg niet volgens dit standpunt georganiseerd te zijn. Zorg is immers aanbodgestuurd en niet vraag- of patiëntgestuurd. Van der Helm spreekt zich met dit boek duidelijk uit tegen alle vormen van repressie en dwang die binnen kunnen sluipen in de hulp bij eetproblemen, vanuit de veronderstelling 'Anders gaan ze dood'. Hij pleit dan ook voor meer autonomie (cliënt als regisseur), gezamenlijke besluitvorming, intensieve ambulante therapie en kleinschalige voorzieningen.

In dit boek zullen heel wat mensen met een eetstoornis en hun naasten pijnpunten herkennen in de zorg zoals die vandaag georganiseerd wordt. Soms lees je forse uitspraken, die van der Helm wel onderbouwt met ervaringen en onderzoek. Het is in ieder geval een boek dat heel wat discussie op gang kan brengen, over wat 'goede zorg' voor jou als persoon kan betekenen.

Geschreven door Els