Die Wappen der Ritter der Ballei Brandenburg des Johanniterordens

Verhaal

Voorwoord (vertaald uit het Duits):

Binnen de Hospitaalorde van Sint-Jan de Doper van Jeruzalem, die in 1099 werd gesticht en in 1113 door paus Pascalis II werd bevestigd, neemt het baljuwschap Brandenburg een bijzondere positie in. In 1382 werd met het Verdrag van Heimbach een relatieve onafhankelijkheid voor de Ballei Brandenburg vastgelegd: de Ballei mocht haar eigen meester kiezen, die vervolgens door de Grootprior van Duitsland werd bevestigd.
Met de Reformatie van de Neumark in 1538 ontstond er binnen de gehele orde een protestantse tak. Het provinciaal kapittel van het Duitse Grootprioraat aanvaardde dit in 1551.
In 1426/27 verwierf het baljuwschap het kasteel en de stad Sonnenburg met de bijbehorende dorpen. In 1550 werd in Sonnenburg door Meester Thomas von Runge de eerste aantoonbare ridderorde verleend. Later werden de ridders in het kasteel en de ordekerk ondergebracht.
In 1869 werd door C. Mund een catalogus van deze platen gepubliceerd, maar zonder illustraties. Nadat het kasteel en de kerk de Tweede Wereldoorlog ongeschonden hadden doorstaan, werden de wapenschilden oorlogsbuit en werden ze in eerste instantie als verloren beschouwd. Pas in 1991 werd in Zweden een tentoonstelling van de overgebleven panelen georganiseerd en verscheen er een catalogus. In deze catalogus zijn de persoonlijke gegevens van de ridders vermeld die op de plaquettes staan afgebeeld. De publicatie wordt aangevuld met geselecteerde illustraties. Na de tentoonstelling ging het merendeel van de panelen in particulier bezit over; slechts enkele werden door de Orde verworven.
Deze documentatie is een compilatie van de naamlijsten in de directory's en probeert de relevante familiewapens toe te wijzen. Opgemerkt dient te worden dat deze toewijzing niet op basis van de originele platen kon worden gemaakt en dat een aanpassing van de wapenschilden van een familie, meestal via het familiewapen, noodzakelijk was. Tegelijkertijd verschijnen er in de chronologische volgorde varianten van wapenschilden die in deze context niet in aanmerking konden worden genomen.
Indien bij de bepaling van het familiewapen fouten worden geconstateerd, bijvoorbeeld vanwege identieke namen
Als er toch fouten in staan, hoor ik het graag als u mij informatie geeft ter correctie. Eventuele resterende hiaten zullen in de loop van de geleidelijke ontwikkeling worden opgevuld.

Ik wil graag de volgende personen bedanken: Johannes de Boo, Groningen/NL en Dr. Rolf Sutter, Stuttgart voor hun waardevolle hulp bij het identificeren van familiewapens.

Het resultaat wordt in vier exemplaren uitgegeven, waarvan er twee aan RR Prof. Dr. Justus Schottelius, Elmshorn en RR Dr. Ludwig Biewer, Berlijn als leden van de orde worden overhandigd en een exemplaar in de bibliotheek van de Académie International d'Héraldique, Parijs.