Kopp op stelten

Plot

RECENSIE

In Vlaanderen zijn er om en bij de 350.000 kinderen van die de ouders psychiatrisch behandeld worden. Daarnaast zijn er wellicht nog evenveel kinderen van ouders met psychische problemen, die daar geen begeleiding voor krijgen. KOPP staat voor Kinderen van Ouders met Psychische Problemen en KOAP voor Kinderen van Ouders met AfhankelijkheidsProblemen (verslaving). De afkortingen staan niet voor een diagnose, maar wel om het beschrijven van een groep gewone kinderen die opgroeien in bijzondere omstandigheden.

Dit boek heeft als doel om hulpverleners inzichten en handvaten mee te geven, om kinderen in kwetsbare situaties te ondersteunen. Niet enkel door rechtstreeks met de kinderen te werken, maar ook en vooral door met de ouders aan de slag te gaan. Dat kan bijvoorbeeld door een Kindreflex in te bouwen: sta je in contact met een ouder met psychische problemen, ga dan het gesprek aan over ouderschap en de uitdagingen en zorgen die ouders hierover hebben. Door het gesprek aan te gaan, spreek je mensen aan op hun wens om het goede te doen voor hun kinderen. En je ondersteunt hen in het leren benoemen van wat zo moeilijk kan gaan.

Je voelt doorheen de tekst hoe er zorgvuldig nagedacht is over taalgebruik en nuancering. Dat merk je bijvoorbeeld al in de leeswijzer, die duidelijk beargumenteert waarom bepaalde keuzes werden gemaakt in terminologie.

We vinden in dit boek enerzijds achtergrondinformatie over de problematiek van KOPP en KOAP en anderzijds heel wat concrete tips om gesprekken aan te gaan. Zo werkt het boek met verschillende thema’s, zoals goed genoeg ouderschap, schuldgevoelens rond de ouderrol, veerkrachtondersteuning en steun binnen en buiten het eigen gezin versterken, hechting en verbinding, leeftijdsgebonden rollen en ontwikkeling bij kinderen en humor en plezier in de opvoeding. Naar kinderen toe kan worden ingezet op vier veerkrachthelpers, zoals:
1. Geef het kind informatie over de psychische problemen van de ouder
2. Geef het kind voldoende kansen om kind te mogen zijn
3. Geef het kind de steun van een volwassen vertrouwenspersoon uit de directe omgeving
4. Geef het kind de ruimte om gevoelens te uiten.

Doorheen het boek lees je talloze tips en ook concrete voorbeeldzinnen, die het hulpverleners die nog zoekend zijn naar een taal om goed af te stemmen met ouders en kinderen te ondersteunen. Tenslotte lezen we ook een uitnodiging om als zorgorganisatie én als samenleving als geheel bedachtzamer om te gaan met kinderen in kwetsbare situaties.

Voor hulpverleners (in opleiding) is dit boek een must read, want: It takes a village to raise a child!

Els Verheyen